Het verhaal van Marjanne

Wie is Marjanne? Mijn verhaal begint in Zwartsluis, op het water. Mijn wieg stond op een binnenvaartschip, tussen het deinen van de golven en het zachte geluid van touwen tegen staal. Mijn ouders en grootouders waren schippers, mensen die wisten wat meebewegen betekent. Als kind van het water bracht ik mijn schooltijd door in een schippersinternaat, van maandag tot vrijdag ver weg van thuis. In die jaren leerde ik wat het is om op eigen benen te staan, om mezelf te vertrouwen en het leven te nemen zoals het komt, hoe onrustig het soms ook wordt.

Op het internaat was niet alleen regelmaat, maar ook ruimte. Ruimte om te spelen, te dromen en te lezen. Boeken werden mijn vaste grond, mijn veilige haven. Ik las alles wat ik kon vinden, verhalen over mensen, over geloof, over geschiedenis, over het leven zelf. In die verhalen vond ik iets van mezelf terug, en groeide mijn liefde voor wat mensen beweegt, troost of stil maakt.

Die stroom van water, woorden en mensen loopt nog steeds door in wat ik vandaag doe. In elk gesprek, in elke stilte voel ik diezelfde beweging: het leven dat zich laat bevaren. Soms zijn de golven hoog, soms het water kalm. Het belangrijkste is dat je blijft luisteren naar de stroom die jou draagt. Dat is wie ik ben. Dat is wat Praten met Marjanne voor mij betekent.

Een leven op het water

Ook tijdens het varen bleef ik me verdiepen, in mensen, in samenleven, in wat ons beweegt. Ik was altijd nieuwsgierig: hoe groeien we? Hoe verwerken we wat er gebeurt? Hoe maken we keuzes als het leven plots van koers verandert? Die vragen voeren met me mee, over stille kanalen in de ochtend, in gesprekken aan de keukentafel, in wat ik zag bij anderen en bij mezelf. Gaandeweg groeide daaruit mijn pad als levenscoach: gegrond in levenservaring, gevoed door studie en verdieping, en gedragen door jarenlang luisteren naar mensen in al hun kwetsbaarheid en kracht.

Wat ik onderweg leerde, draag ik nu mee in de gesprekken die ik voer, over verlies en verlangen, over keuzes en verwarring, over liefde, grenzen en het mogen zoeken. Zo ontstond mijn manier van begeleiden: met aandacht, met stilte waar nodig, en met een diepe betrokkenheid bij wat iemand vanbinnen raakt. Niet om richting te geven, maar om samen te ontdekken wat klopt.

Elke ontmoeting voelt als een nieuwe oversteek. Geen reis met een vast eindpunt, maar een stukje samen varen. Soms in stilte, soms met woorden die vanzelf opkomen, soms met een glimlach die het licht weer binnenlaat.

De tijd na het varen

Twintig jaar geleden stapte ik van boord. Na een leven op het water vond ik mijn vaste grond in Drachten. De motoren vielen stil, maar het luisteren bleef. Ook tijdens het varen kwamen mensen vaak bij me met wat ze nergens anders kwijt konden – soms spontaan aan tafel met een kop koffie, soms wat dieper, in een gesprek dat vanzelf ontstond. In die ontmoetingen groeide het besef: dit is wat ik te brengen heb. Niet toevallig, maar bewust.

Langzaam ontstond het verlangen om mijn levenservaring en opgedane kennis samen te brengen. Om niet te sturen, maar ruimte te maken. Om woorden te zoeken voor wat binnenin leeft. Zo begon mijn weg als levenscoach, eerst voorzichtig, later met volle overtuiging. In de twintig jaren die volgden, ontdekte ik hoe bijzonder het is om écht naast iemand te mogen zitten. Gewoon, zonder plan of verwachting. Mee te luisteren. Mee te voelen. Soms te zwijgen. Dat blijft me raken, telkens opnieuw. Want al vaar ik allang niet meer, de gesprekken dragen nog altijd iets van het water in zich, stromend, echt en altijd in beweging.

Over levenscoaching Praten met Marjanne

Levenscoaching is voor mij geen methode, maar een ontmoeting. Een gesprek dat langzaam openbloeit, waarin woorden mogen komen en stiltes mogen blijven. Alles begint bij luisteren, echt luisteren, zonder haast, zonder te willen repareren. In dat luisteren ontstaat vanzelf ruimte. Mensen zeggen soms: “Ik hoor mezelf weer.” En dat is precies waar het om gaat.

In de loop van mijn leven heb ik geleerd dat verandering niet ontstaat uit druk of plannen, maar uit aandacht. Uit het durven stilstaan bij wat er is. Soms is dat verdriet, soms verwarring, soms een klein sprankeltje dat weer wil leven. Daar, in die zachte beweging, begint bewustwording. Niet in het hoofd, maar in het hart dat weer durft te voelen. Wanneer we praten, beweegt er iets. We volgen het ritme van jouw verhaal – niet om te sturen, maar om samen te ontdekken wat klopt. Soms is het licht en luchtig, soms intens en stil. Alles mag er zijn. Want levenscoaching, zoals ik het beleef, is niets anders dan menselijkheid in beweging. Zoals water dat altijd een weg vindt, ook als het even stil lijkt te staan.

Tussen water en woorden – Praten met Marjanne

Dit is het verhaal van wie ik ben: Marjanne. Een leven vol varen, vragen, vallen en weer opstaan. Een leven waarin ik leerde luisteren, naar mensen, naar stilte, naar wat het leven zelf te zeggen heeft. Steeds opnieuw afstemmen, steeds weer meebewegen met wat komt.

Als jij voelt dat er veel in je leeft, maar je nog niet goed weet waar het naartoe wil, ben je welkom om met mij te praten. Aan de keukentafel in Drachten, met een kop thee en tijd die echt van jou is. Of via de telefoon of beeldbellen, als dat beter voelt. Wat telt, is dat er ruimte is – zonder drempel, zonder haast. Een gesprek waarin alles mag klinken wat lang stil is gebleven.

Ik kijk ernaar uit je te ontmoeten. Niet om iets te repareren, maar om samen stil te staan bij wat gehoord wil worden. Je bent welkom, precies zoals je bent.

Warme groet,
Marjanne