De kapitein staat aan het roer op de brug van het schip. In de verte ziet hij iets groots, wits en dreigends. Adrenaline pompt door zijn bloed, ademhaling en hartslag schieten omhoog. Gevaar! Het is een ijsberg! Hij laat het roer los, rent de brug af, zo snel mogelijk naar een reddingsbootje, laat het bootje op de golven zakken en kruipt bevend onder het dekzeil. Het schip drijft stuurloos rond …. Dit lijkt gek en misschien wel heel fout, maar dit is wat wij allemaal met regelmaat doen. Stuurloos door het leven gaan …
Jouw gedachtenschip
Zie het als een schip op zee en jij bent het schip. De boeg snijd door het water en laat een hekgolf achter. Vóór het schip bestaat die golf niet. Achter het schip is de golf duidelijk zichtbaar, hoorbaar en voelbaar. In het nu, creëer je je verleden. Als we ons overmatig bezighouden met de golf van het verleden, varen we keer op keer in dezelfde vaargeul. Als we ons overmatig bezig houden met de toekomst pak je je schip als het ware op en gooit het telkens weer een stuk vooruit. Het vervelende hiervan is dat je blindelings in het rond gooit, want je weet niet waar je schip neerkomt. Je begrijpt waarschijnlijk wel dat dit allemaal over jouw gedachten gaan. Het gaat over hoe je levenskoers uitzet.
Denktriggers
Wat … als we ons weer eens getriggerd voelen en boosheid, verontwaardiging en machteloosheid voelen opkomen? Vaak wordt dit het meeste gevoeld binnen relaties omdat er nu eenmaal veel belang is. Bij een denktrigger wordt ons schip, in een fractie van een seconde, als door een onzichtbare hand opgepakt en teruggezet in de tijd en route. Opeens ben je weer in het gebied waar het allemaal begon. Daar waar je afwijzing gevoeld hebt. Daar waar je gepest bent. Daar waar je misbruikt bent. Daar waar je emotionele aandacht gemist hebt. Daar waar jou als kind iets is overkomen. Kortom, daar waar je als kind een vorm van gevaar hebt ervaren.
Hoe ga je om met deze denktriggers. Blijf je op deze levenskoers of ga je vaarroute verleggen om weer veilig en gelukkig op koers te komen liggen? Aan jou de keuze het is jouw levensroute.
Kindreddingssloep
Als kind ontwikkelen we strategieën om ons staande te houden. Overlevingsmechanismen die er bij iedereen net weer anders uitzien. In de metafoor van het schip kun je die zien als de reddingsboten die aan je schip hangen. Je kunt daar altijd inkruipen. Dit zijn de plekken waar het kind zich verstopt omdat het bang is. Het is bekend en het voelt veilig. De verschillende reddingsbootjes hebben verschillende namen: ‘De stilte’ (als ik stil wordt vinden ze me lief of word ik niet geraakt), ‘De Aanpassing’ (als ik me aanpas, word ik bevestigd en wordt er van me gehouden), ‘De zelfdoen’ (als ik in mijn autonomie zit kan niemand me raken of teleurstellen), ‘De ik weet het beter’ (als ik me zelfverzekerd opstel krijg ik geen lastige vragen en kan ik mijn zin doordrijven) En zo zijn er vele soorten reddingsboten. Je kent vast je eigen kindbootje wel.
Ondertussen vaart het schip door op de levenskoers, we worden volwassen, maar dat wil niet zeggen dat we ons ook veilig voelen en we kruipen met grote regelmaat terug naar die relatief veilige reddingsboten.
Wat je doet vastlopen is je brein
Je brein dat geen besef van tijd heeft en dénkt dat er gevaar is. Het brein zet ons terug in de tijd waarin ons reddingsbootje ons keer op keer heeft gered. In het volwassen leven hebben we zelden, werkelijk, een reddingsbootje nodig omdat we prima met situaties kunnen dealen … of zouden kunnen dealen. De bootjes waarin we ons blijven verschuilen omdat we dénken dat er gevaar is maken onze wereld nu klein en benauwend in plaats van beschut en veilig.
Ons gedrag komt overeen met dat kleine bootje. We houden ons klein en verlammen in aangepast gedrag of we gaan compenseren in heel slim zijn, gevat, stil, luid, rationeel en soms is passiviteit de uitingsvorm.
Kortom vluchten, vechten of verstijven of een combinatie daarvan. We leven een levensroute met een levenskaart die schimmig en vaag is. Een levensroute die ons uiteindelijk doet vastlopen.
Hoe je brein vlot te trekken
Wat is er nodig om je levenskoers te verleggen en je brein vlot te trekken? Wat is de onderliggende behoefte van het innerlijk kind? Gezien worden, erkent worden, gerustgesteld worden, opgepakt worden, getroost worden … zodat het zich veilig voelt en weer kan doen wat het beste is voor het kind … spelen.
De kapitein staat aan het roer op de brug van het schip. In de verte ziet hij iets groots, wits en dreigends! Het brein roept gevaar, de alarmbellen gaan! Adrenaline pompt door zijn bloed, ademhaling en hartslag schieten omhoog, fysiek is hij klaar voor vluchten of vechten. Wat heeft de kapitein nu nodig? Wat heb jij nodig om vlot je levenskoers te gaan leven?
Verleg je levenskoers en ontspan
Je levenskoers verleggen is je ogen open houden en rustig uitademen. Adem langer in dan je uitademt en vertel daarmee aan je lichaam dat het oké is. Door tijd in te bouwen om waar te nemen en te ademen controleert de kapitein of er werkelijk gevaar is.
De kapitein staat op de brug van het schip. Hij staat aan het roer. In de verte ziet hij iets groots, wits en dreigends … Hij doet wat hij moet doen in deze situatie. Hij bouwt tijd in om waar te nemen. Hij vertraagt het schip en kijkt nog eens goed om zich heen en op zijn radar. Geen objecten het is een mistbank! Opgelucht ontspant hij en gaat zitten. De kapitein geeft weer gas, houdt zijn radar in de gaten en vaart rustig door.’
Aan het roer van je eigen schip vaar je vol vertrouwen, je eigen koers de toekomst in. Jij bent de kapitein. Jij kunt jezelf gerust stellen. Adem uit en ontspan. En … waar je levenskoers vastloop, ben je welkom om je vaarplan samen te bespreken. Als ervaren schippersvrouw en coach ken ik elke leefgolf en hoe deze te breken is in kalm en veilig water.
Praten met Marjanne gezellig samengesprek aan de keukentafel
Het keukentafelgesprek is een gesprek van mens tot mens. Heb je het even moeilijk, voel je je alleen of wil je je verhaal kwijt? Soms is het lastig om iemand te vinden in je omgeving die écht naar je luistert of waarmee je kan praten. Praten met Marjanne is een open en vertrouwelijk samengesprek aan de keukentafel voor iedereen die zijn of haar levensverhaal wil delen. Wat er ook speelt in je leven wat niet lekker loopt, ik ben er voor je. Een gesprek met mij kun je zien als een open deur naar je hart en ziel.
Als dame van 60+ kan ik zeggen dat ik beschik over een brede & ruime levenservaring met daarbij gezonde portie kennis aan coaching. Al jaren staat mijn huiskamer open voor iedereen die behoefte heeft aan een goed gesprek of zomaar het hart wil luchten. Van een gewone babbel tot een diepgaand gesprek, ik ben er voor jou. Voel je dan ook vrij om alle levensgebieden komen aan bod te laten komen; levensvragen, kinderen en opvoedingen, relatie hart- en zielskwesties. Hoeveel gesprekken je met mij wilt, bepaal jezelf. Zelfs één gesprek biedt ruimte en praktische tips om dingen anders aan te pakken. Het kan ook een eerste stap zijn naar een meer ontspannen en gelukkiger leven. En … weet dit delen doet helen.
Mijn samengesprekken duren over het algemeen anderhalf uur. Uiteraard ben je niet strikt gebonden aan deze tijd. Langer samen praten kan altijd, alleen vraag ik je om dit vooraf aan te geven. Als je een gesprek met mij wilt dan kan vaak binnen twee weken, zowel overdag als in de avonduren. Je kunt een gesprek aanvragen door mij een e-mail te sturen met daarin je persoonsgegevens, gewenste datum en tijd en natuurlijk waarover je met mij een gesprek wilt aangaan. Ik zal zorgen dat er verse koffie of thee voor je klaar staat. Voel je welkom …
Warme groet Marjanne.
